قابل توجه استقلالی ها در6مین ماه سال 1-استقلال به رتبه 6جدول رسید 2-در6بازی اخیر استقلال6گل زده و6گل خورده 3-چرا عدد6دست از سر استقلال برنمی داره؟ 4-ایا دلیلش را میدانید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

هرچه باشی خوب یا بد دوستت دارم

غزل آغاز شد شاید بدانی دوستت دارم

که حتی لااقل اینجا بخوانی دوستت دارم

ز دل بر خاستم تا در غزل باران احساسم

نپنداری که من تنها زبانی دوستت دارم

از اوج چشمهایت جرائت پرواز می گیرم

زمینی هستم اما آسمانی دوستت دارم

تو را جان می فشانم اگر هزاران بار جان گیرم

هزاران بار با هر جان فشانی دوستت دارم

قسم بر لحظه اعدام بر رگبار مژگانت

به آن زخمی که بر دل می فشانی دوستت دارم

زدی آتش به جانم با کلامی آتشین اما

بدان من با همه آتش بجانی دوستت دارم

درون آیینه با یک نگاه ساده می فهمی

که تنها آنقدر که دلستانی دوستت دارم

به عاشق ماندن و تنهایی و پژموردگی سوگند

که تو حتی اگر با نمانی دوستت دارم

غزل پایان گرفت و من در اینجاخوب می دانم

بدانی یا ندانی جاودانی دوستت دارم

برایِ زیستن دو قلب لازم است
قلبی که دوست بدارد، قلبی که دوست‌اش بدارند
قلبی که هدیه کند، قلبی که بپذیرد
قلبی که بگوید، قلبی که جواب بگوید
قلبی برای من، قلبی برای انسانی که من می‌خواهم
تا انسان را در کنارِ خود حس کنم.

□

دریاهای چشمِ تو خشکیدنی‌ست
من چشمه‌یی زاینده می‌خواهم.

پستان‌های ات ستاره‌های کوچک است
آن سوی ستاره من انسانی می‌خواهم:

انسانی که مرا بگزیند
انسانی که من او را بگزینم،
انسانی که به دست‌های من نگاه کند
انسانی که به دست‌های اش نگاه کنم،
انسانی در کنارِ من
تا به دست‌های انسان‌ها نگاه کنیم،
انسانی در کنارم، آینه‌یی در کنارم
تا در او بخندم، تا در او بگریم…

□

خدایان نجات ام نمی‌دادند
پیوندِ تُردِ تو نیز
نجات ام نداد

نه پیوندِ تُردِ تو
نه چشم‌ها و نه پستان‌هایت
نه دست‌هایت

کنارِ من قلب ات آینه‌یی نبود
کنارِ من قلب ات بشری نبود…

متن هاي زيبا براي تبريک سال نو

متن عشقولانه و فانتزي

اگر چه يادمان مي رود که عشق تنها دليل زندگي است اما خدا را شکر که نوروز هر سال اين فکر را به يادمان مي آورد. پس نوروزت مبارک که سالت را سرشار از عشق کند.

 ******************************************

 متن اداري

يا مقلب القلوب و الابصار يا مدبراليل و النهار

يا محول الحول و الاحوال حول حالنا الي احسن الحال

حلول سال نو و بهار پرطراوت را که نشانه قدرت لايزال الهي و تجديد حيات طبيعت مي باشد

را به تمامي عزيزان تبريک و تهنيت عرض نموده و سالي سرشار از برکت و معنويت

را از درگاه خداوند متعال و سبحان براي شماعزيزان مسئلت مي نماييم

 ******************************************

متن ادبي

سال نومي شود. زمين نفسي دوباره مي کشد.برگ ها به رنگ در مي آيند و گل ها لبخند مي زند

و پرنده هاي خسته بر مي گردند و دراين رويش سبز دوباره...من...تو...ما...

کجا ايستاده اييم. سهم ما چيست؟..نقش ما چيست؟...پيوند ما در دوباره شدن با کيست؟...

زمين سلامت مي کنيم و ابرها درودتان باد و

چون هميشه اميدوار و سال نومبارک...

 ******************************************

متن زيبا و دوستانه

يادم باشد که زيبايي هاي کوچک را دوست بدارم حتي اگر در ميان زشتي هاي بزرگ باشند

يادم باشد که ديگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ، نه آن گونه که مي خواهم باشند

يادم باشد که هرگز خود را از دريچه نگاه ديگران ننگرم

که من اگر خود با خويشتن آشتي نکنم هيچ شخصي نمي تواند مرا با خود آشتي دهد

يادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم

چرا که شخصي که با خود مهربان نيست نمي تواند با ديگران مهربان باش

******************************************

عمري با حسرت و انده زيستن نه براي خود فايده اي دارد و نه براي ديگران بايد

اوج گرفت تا بتوانيم آن چه را که آموخته ايم با ديگران نيز قسمت کنيم .

 ******************************************

 لحظات از آن توست؛ آبي، سبز، سرخ، سياه، سفيد

رنگهايي را که بايسته است بر آنها بزن

روزهايت رنگارنگ

سال نو مبارک .

 ******************************************

 در شکفتن جشن نوروز برايت در همه ي سال سر سبزي جاودان و شادي

انديشه اي پويا و آزادي و برخورداري از همه نعمتهاي خدادادي آرزومندم .

 ******************************************

 جشن است که نوروز به پا خاسته است.شادي و سعادت جهان ان تو باد.از هر دو جهان فقط تو را مي خواهم .

 ******************************************

 نوروز پاسداشت عشق هاي کوچکي است که زنده مانده اند و روز تعظيم در برابر عشق هاي

بزرگي که عظمت را کوچک مي دانند. پس به تو در نوروز سلام مي کنم که بزرگترين عشق اين کوچکي .

  نوروز اين رفاقت را نگاهباني مي کند که باور کنيم قلب هامان جاي حضور دوستانمان هستند .

 ******************************************

متن عاشقانه

در اين نوروز باستاني خيال آمدنت را به آغوش خسته مي کشم . . .

 ******************************************

 نوروز يعني هيچ زمستاني ماندني نيست اگر چه کوتاهترين شبش يلدا باشد .

 ******************************************

 نوروز پيام آور مهر است که مرا وامي دارد تنها به خاطر تو دوست داشتن را ياد بگيرم .

 ******************************************

متن ادبي و محترمانه

نوروز شعر بي غلطي است که پايان روياهاي ناتمام را تفسير مي کند .

 ******************************************

 زندگي وزن نگاهي است که در خاطر ما مي ماند

نوروز جشن نکوداشت نگاه تو ست پس نوروز بر تو فرخنده باد .

 ******************************************

 متن ادبي

چه افسانه ي زيبايي... زيباتر از واقعيت .. راستي مگر هر شخصي احساس نميکند

که نخستين روز بهار گويي نخستين روز آفرينش است؟

نوروز مبارک

 ******************************************

 باز عالم و آدم و پوسيده گان خزان و زمستان خندان و شتابان به استقبال بهار ميروند

تا اندوه زمستان را به فراموشي سپارند و کابوس غم را در زير خاک مدفون سازند

و آنگه سر مست و با وجد و نشاط و با رقص و پايکوبي با ترنم اين سرود

طرب انگيز نو روز و جشن شگوفه ها را برگزار مي نمايند .

 ******************************************

 و باز گرماي ملايم و فرحبخش روز هاي آفتابي بهار در باغ و راغ و کشتزار ها به سبزه و گل ها

و درختان بشارت مي دهد تا از خواب سنگين زمستان بيدار شوند و روح تازه بخود گيرند

و آنگاه اين نواي جانبخش را ساز بدارند .

 ******************************************

 و باز نسيم گواراي گيسوان مشک بوي بته هاي گلاب را با آهنگ موزون تکان مي دهد

تا با لالهء خوش عذار و نرگس و ريحان و گل هاي دشتي همزمان جوانه زنند

و ترانه عشق را به گوش عشاق برسانند و آنگاه در چمن ها و دشت و دمن طوفان برپا کنند .

******************************************

و باز هواي شاداب به عشرتگاه باغ و لاله زار ها راه مي گشايد و گل هاي سرخ و زرد

و نيلوفري را که در سبزه زار ها مي رويند نوازش مي دهد و آنگاه پربار چمن را

به نظاره مي نشيندو همين که در مرغزاران حرير پوش به ميزباني مردان پاکدل دشت مي شتابد نالهء

ني را مي شنود و وظيفه دار اين پيام مي گردد .

 ******************************************

 رونق عهـــد شبابست دگــر بوستان را / ميرسد مـــژده گل بلبل خوش الحان را

اي صبا گر به جوانان چمـن بـاز رسي / خدمت ما برسان سرو گل ريحـــان را

 ******************************************

 اي نو بهار خنـــدان از لامکان رسيـــــدي / چيزي به يار ماني از يـــار ما چه ديـــدي

خندان و تازه رويي سر سبز و مکشبويي / همرنگ يار مايي يا رنگ از او خريــدي

 ******************************************

 فرا رسيدن نوروز باستاني، يادآور شکوه ايران و يگانه يادگار جمشيد

جم بر همه ايرانيان پاک پندار، راست گفتار و نيک کردار خجسته باد

 ******************************************

 متن اداري

بهار يک نقطه دارد نقطه آغاز بهار زندگيتان بي انتها باد سال نو مبارک

 ******************************************

 متن دوستانه و اداري

با خوبي ها و بدي ها، هرآنچه که بود؛ برگي ديگر از دفتر روزگار ورق خورد،

برگ ديگري از درخت زمان بر زمين افتاد، سالي ديگر گذشت روزهايت بهاري و بهارت جاودانه باد

 ******************************************

 اي خداي دگرگون کننده دلها و ديده ها اي تدبير کننده روز و شب اي دگرگون

کننده حالي به حالي ديگر حال مارا به بهترين حال دگرگون کن سال نو مبارک

 ******************************************

 مثل لحظه اي که باغ, در ترنم ترانه شکوفا ميشود, غرق در شکوفه ميشود روزگارتان بهـار

لحظه هايتان پر از شکوفـه باد. سال نـو مبارک

 ******************************************

 بنگر به رستاخيز طبيعت که چه زيباست . و هر سال ستاخيزي ديگر را تجربه مي کنيم و چه زيباتر رستاخيز انسان در اين عصر آهن و تباهي

 ******************************************

 متن براي دوستان وبلاگي

ورود به اين عيد سعيد باستاني بنا به دلايل فني براي شما مسدود مي باشد . لطفا اصرار نفرماييد!عيد شما مبارک

 ******************************************

متن براي پدر و مادر

عيد نوروز را به گل هاي ياس بهشت آرزوهايم ،پدر و مادر عزيزم

که عطرشان پايدار ومهرشان ستودني است

تبريک مي گويم

******************************************

متن اداري و مودبانه

با سلام-در آستانه فرا رسيدن "عيد نوروز باستاني" و طمطراق پيک بهاران و آغاز سال نو تبريک

و تهنيت صميمانه را تقديم شما و خانواده محترمتان داشته و در پرتو الطاف بيکران خداوندي

، سلامتي و بهروزي، طراوت و شادکامي، عزت و کاميابي را آرزومنديم.

بدترین چیز اینه که محبت مـــادر رو با "هان" و "چیه؟" جواب بدی...

.

.

.

بعد زنگ یه غریبه رو که فقط هوسه ، با "جانم" جواب بدی!

من پرسپولیسی هستم و پرسپولیس را دوست دارم                                                                                 

هر روز برای موفقیت تیمم دعا می خوانم

تیم ما پرطرفدارترین تیم آسیاست             

بهترین مدیرعامل را داراست و ما همگی برای موفقیت پرسپولیس به وی کمک می کنیم

زنده باد پرسپولیس که همیشه در قلب خواهی ماند

همگي ما مي دانيم که انيشتين اين فرمول (e=mc2) را کشف کرد.

اما واقعيت آن است که چيز هاي کمي در مورد زندگي خصوصيش

مي دانيم، خودتان را با اين هشت مورد،شگفت زده کنيد!

1- او با سر بزرگ متولد شد!

وقتي انيشتين به دنيا آمد او خيلي چاق بود و سرش خيلي بزرگ

تا آنجايي که مادر وي تصور مي کرد،فرزندش ناقص است،

اما بعد از چند ماه سر و بدن او به اندازه طبيعی باز گشت.

2- حافظه اش به خوبي آنچه تصور مي شود، نبود!

مطمئناً انيشتين مي توانسته کتاب هاي مملو از فرمول و قوانين را

حفظ کند،اما براي به ياد آوري چيز هاي معمولي واقعاً حافظه ضعيفي

داشته است.او يکي از بدترين اشخاص در به ياد آوردن سالروز تولد

عزيزان بودو عذر و بهانه اش براي اين فراموشکاري، مختص دانستن

آن ( تولد )براي بچه هاي کوچک بود.

3- او از داستان هاي علمي- تخيلي متنفر بود!

انيشتين از داستان هاي تخيلي بيزار بود. زيرا که احساس مي کرد،

آنها باعث تغيير درک عامه مردم از علم مي شوند و در عوض به آنها

توهم باطلي از چيزهايي که حقيقتاً نمي توانند اتفاق بيفتند مي دهد.

به بيان او "من هرگز در مورد آينده فکر نمي کنم، زيرا که آن به زودي

مي آيد."به اين دليل او احساس مي کرد کساني که به طور مثال بشقاب

پرنده ها را مي بينندبايد تجربه هايشان را براي خود نگه دارند.

4- او در آزمون ورودي دانشگاه اش رد شد!

در سال 1895 در سن 17 سالگي، انيشتين که قطعاً يکي از بزرگترين

نوابغي است که تاکنون متولد شده، در آزمون ورودي دانشگاه فدرال

پلي تکنيک سوئيس رد شد.در واقع او بخش علوم و رياضيات را پشت سر

گذاشت ولي در بخش هاي باقيمانده،مثل تاريخ و جغرافي رد شد.

وقتي که بعد ها در اين رابطه از او سوال شد؛ او گفت:

آنها بينهايت کسل کننده بودند، و او تمايلي براي پاسخ دادن به اين

سوالات را در خود احساس نمي کرد.

5- علاقه اي به پوشيدن جوراب نداشت!

انيشتين در سنين جواني يافته بود که شصت پا باعث ايجاد سوراخ در

جوراب مي شود.سپس تصميم گرفت که ديگر جوراب به پا نکند و اين

عادت تا زمان مرگش ادامه داشت.علاوه بر اين او هرگز براي خوشايند

و عدم خوشايند ديگران لباس نمي پوشيد،او عقيده داشت يا مردم او را

مي شناسند يا نمي شناسند.پس اين مورد قبول واقع شدن

( آن هم از روي پوشش ) چه اهميتي مي تواند داشته باشد؟

6- او فقط يک بار رانندگي کرد!

انيشتين براي رفتن به سخنراني ها و تدريس در دانشگاه ، از راننده مورد

اطمينانش کمک مي گرفت. راننده وي نه تنها ماشين او را هدايت

مي کرد، بلکه هميشه در طول سخنراني ها در ميان شنوندگان حضور

داشت.انيشتين، سخنراني مخصوص به خود را انجام مي داد و بيشتر

اوقات راننده اش، به طور دقيقي آنها را حفظ مي کرد.يک روز انيشتين

در حالي که در راه دانشگاه بود، با صداي بلند در ماشين پرسيد:

چه کسي احساس خستگي مي کند؟راننده اش پيشنهاد داد که آنها

جايشان را عوض کنند و او جاي انيشتين سخنراني کند،

سپس انيشتين به عنوان راننده او را به خانه بازگرداند.

(عدم شباهت آنها مسئله خاصي نبود. انيشتين تنها در يک دانشگاه

استاد بود،و در دانشگاهي که وقتي براي سخنراني داشت، کسي او را

نمي شناخت و طبعاً نمي توانست او را از راننده اصلي تميز دهد.)

او قبول کرد ، اما کمي ترديد در مورد اينکه اگر پس از سخنراني سوالات

سختي از راننده اش پرسيده شود ، او چه پاسخي خواهد داد، در درونش

داشت.به هر حال سخنراني به نحوي عالي انجام شد، ولي تصور

انيشتين درست از آب در آمد.دانشجويان در پآيان سخنراني انيشتين

جعلي شروع به مطرح کردن سوالات خود کردند.

در اين حين راننده باهوش گفت:

"سوالات به قدري ساده هستند که حتي راننده من نيز مي تواند به آنها

پاسخ گويد"سپس انيشتين از ميان حضار برخواست و به راحتي به

سوالات پاسخ داد به حدي که باعث شگفتي حضار شد.

7- الهام گر او يک قطب نما بود!

انيشتين در سنين نوجواني يک قطب نما به عنوان هديه تولد از پدرش

دريافت کرده بود.وقتي که او طرز کار قطب نما را مشاهده مي نمود،

سعي مي کرد طرز کارآن را درک کند.

او بعد از انجام اين کار بسيار شگفت زده شد. بنابراين تصميم گرفت

علت نيروهاي مختلف در طبيعت را درک کند.

8- راز نهفته در نبوغ او!!!

بعد از مرگ انيشتين در1955مغزاو توسط توماس تولتز هاروي براي

تحقيقات برداشته شد.اما اين کار به صورت غير قانوني انجام شد.

بعدها پسر انيشتين به او اجازه تحقيقات،در مورد هوش فوق العاده پدرش

را داد.هاروي تکه هايي از مغز انيشتين را براي دانشمندان مختلف در

سراسر جهان فرستاد.از اين مطالعات دريافت مي شود که مغز انيشتين

در مقايسه با ميانگين متوسط انسان ها،مقدار بسيار زيادي سلول هاي

گليال که مسئول ساخت اطلاعات هستند داشته است.

همچنين مغزانيشتين مقدار کمي چين خوردگي حقيقي موسوم به شيار

سيلويوس داشته،که اين مسئله امکان ارتباط آسان تر سلول هاي عصبي

را با يکديگر فراهم مي سازد.

علاوه بر اين ها مغز او داراي تراکم و چگالي زيادي بوده است و همينطور

قطعه آهيانه پاييني داراي توانايي همکاري بیشتر با بخش تجزيه و تحليل

رياضيات است...

متوجه نامه اي شد که روي پاکت آن با خطي لرزان نوشته شده بود نامه اي به خدا!

با خودش فکر کرد بهتر است نامه را باز کرده و بخواند.

در نامه اين طور نوشته شده بود :

خداي عزيزم بيوه زني 83 ساله هستم که زندگي ام با حقوق نا چيز باز نشستگي

مي گذرد. ديروز يک نفر کيف مرا که صد دلار در آن بود دزديد.

اين تمام پولي بود که تا پايان ماه بايد خرج مي کردم. يکشنبه این هفته عيد است

و من دو نفر از دوستانم را براي شام دعوت کرده ام. اما بدون آن پول چيزي

نمي توانم بخرم. هيچ کس را هم ندارم تا از او پول قرض بگيرم.

تو اي خداي مهربان تنها اميد من هستي به من کمک کن...

کارمند اداره پست خيلي تحت تاثير قرار گرفت و نامه را به ساير همکارانش نشان داد.

نتيجه اين شد که همه آنها جيب خود را جستجو کردند و هر کدام چند دلاري

روي ميز گذاشتند. در پايان 96 دلار جمع شد و براي پيرزن فرستادند...

همه کارمندان اداره پست از اينکه توانسته بودند کار خوبي انجام دهند خوشحال بودند.

عيد به پايان رسيد و چند روزي از اين ماجرا گذشت. تا اين که نامه ديگري از آن پيرزن

به اداره پست رسيدکه روي آن نوشته شده بود:

نامه اي به خدا!

همه کارمندان جمع شدند تا نامه را باز کرده و بخوانند. مضمون نامه چنين بود:

خداي عزيزم. چگونه مي توانم از کاري که برايم انجام دادي تشکر کنم.

با لطف تو توانستم شامي عالي براي دوستانم مهيا کرده و روز خوبي را با هم بگذرانيم.

من به آنها گفتم که چه هديه خوبي برايم فرستادي...

البته چهار دلار آن کم بود که مطمئنم کارمندان اداره پست آن را برداشته اند!!!

                                 *** سال نو مبارک ***

خدا گفت آن را در خواسته هايت جستجو کن و از من بخواه تا به تو بدهم

با خود فکر کرد و فکر کرد

اگر خانه اي بزرگ داشتم بي گمان خوشبخت بودم

خداوند به او داد

اگر پول فراوان داشتم يقينا خوشبخت ترين مردم بودم

خداوند به او داد

اگر ..... اگر ....... واگر

اينک همه چيز داشت اما هنوز خوشبخت نبود

از خدا پرسيد حالا همه چيز دارم اما باز هم خوشبختي را نيافتم

خداوند گفت باز هم بخواه

گفت چه بخواهم هر آنچه را که هست دارم

گفت بخواه که دوست بداري

بخواه که ديگران را کمک کني

بخواه که هر چه را داري با مردم قسمت کني

و او دوست داشت و کمک کرد

و در کمال تعجب ديد لبخندي را که بر لبها مي نشيند

و نگاه هاي سرشار از سپاس به او لذت مي بخشد

رو به آسمان کرد و گفت خدايا خوشبختي اينجاست

در نگاه و لبخند ديگران...

در جزيره ای زيبا, تمام حواس، زندگی می کردند: شادی، غم، غرور، عشق و......

روزی خبر رسيد که به زودی جزيره به زير آب خواهد رفت,

همه ساکنين جزيره قايق هايشان را آماده و جزيره را ترک کردند,

اما عشق می خواست تا آخرين لحظه بماند، چون عاشق جزيره بود.

وقتی جزيره به زير آب فرو می رفت، عشق از ثروت که باقايقی با شکوه جزيره را

ترک می کرد کمک خواست و به او گفت:آيا می توانم با تو همسفرشوم؟

ثروت گفت: نه، من مقدار زيادی طلا و نقره داخل قايقم هست و ديگر جايی برای تو وجود

ندارد.  پس عشق از غرور که با يک کرجی زيبا راهی مکان امنی بود، کمک خواست.

غرور گفت: نه، نمي توانم تو را با خود ببرم چون تمام بدنت خيس و کثيف شده و قايق

زيبای مرا کثيف خواهی کرد. غم در نزديکی عشق بود. پس عشق به او گفت اجازه بده من

با تو بيايم. غم با حزن گفت: آه، عشق، من خيلی ناراحتم و احتياج دارم تا تنها باشم.

عشق اين بار سراغ شادی رفت و او را صدا زد. اما او آنقدرغرق شادی و هيجان بود

که حتی صدای عشق را هم نشنيد. آب هر لحظه بالا و بالا تر می آمد و عشق ديگر

نا اميد شده بود که ناگهان صدايی سالخورده گفت: بيا عشق من تو را خواهم برد

عشق آنقدر خوشحال شده بود که حتی فراموش کرد نام پيرمرد را بپرسد و سريع خود را

داخل قايق انداخت و جزيره را ترک کرد. وقتي به خشکی رسيدند، پيرمرد به راه خود

رفت و عشق تازه متوجه شد کسی که جانش را نجات داده بود، چقدر بر گردنش حق دارد.

عشق نزد علم که مشغول حل مساله ای روی شن های ساحل بود رفت و از او پرسيد

آن پيرمرد کی بود؟  علم پاسخ داد:  زمان

عشق با تعجب گفت: زمان؟  اما چرا او به من کمک کرد؟

علم لبخندی خردمندانه زد و گفت: زيرا تنها زمان قادر به درک عظمت عشق است!

مردی برای اصلاح به آرایشگاه رفت در بین كار گفتگوی جالبی بین آنها در مورد خدا

صورت گرفت. آرايشگر گفت:

من باور نمی كنم خدا وجود داشته با شد مشتری پرسید چرا؟

آرایشگر گفت: كافیست به خیابان بروی و ببینی مگر می شود با وجود خدای مهربان

اینهمه مریضی و درد و رنج  وجود داشته باشد؟

مشتری چیزی نگفت و از مغازه بیرون رفت به محض اینكه از آرایشگاه بیرون آمد

مردی را در خیابان دید با موهای ژولیده و كثیف با سرعت به آرایشگاه برگشت و به

آرایشگر گفت می دانی به نظر من آرایشگر ها وجود ندارند مرد با تعجب گفت :

چرا این حرف را میزنی؟ من اینجاهستم و همین الان موهای تو را مرتب كردم

مشتری با اعتراض گفت:

پس چرا كسانی مثل آن مرد بیرون از آرایشگاه وجود دارند آرایشگر گفت:

آرایشگرها وجود دارند فقط مردم به ما مراجعه نمی كنند. مشتری گفت:

دقیقا همین است خدا وجود دارد فقط مردم به او مراجعه نمی كنند.

برای همین است كه اینهمه درد و رنج در دنیا وجود دارد.

گفت : سلام!

گفتم : سلام!

معصومانه گفت : می مانی؟

گفتم : تو چطور؟

محکم گفت : هميشه می مانم!

گفتم : می مانم.

روزها گذشت. روزی عزم رفتن کرد.

گفتم: تو که گفته بودی می مانی؟!

گفت: نمی توانم! قول ماندن به ديگری داده ام .... بايد بروم!

آخی !! خیلی وقت بود آپ نکرده بودم ... دلم واسه آپای خودم تنگ شده بود

خب سوژه زیاد بودددد ... اما من نمی تونستم بنویسم !! یاخدا!! شدم مثل این نویسنده ها که ازشون میپرسن چرا دیگه کتاب نمی نویسی ؟ میگن حس نوشتن نداریم و این حرفا !!
خب چه کنیم دیگه !! کامنتای شما دوستای خوبه که این همه به من انرژی مثبت میده .... دنیا دنیا ممنونم

آهان !! بریم سراغ آپمون

خب !!

دوستی دارم که ۳-۴ ماهی ازم کوچکتره

وقتی سوم راهنمایی بوده ، پسری بهش پیشنهاد دوستی میده

این ۲ عاشق هم میشن اما دوستم بخاطر بعضی مشکلاتی که داشته نتونسته باهاش رابطه دوستی برقرار کنه

۴ سال میگذره و این ۲ هنوز عاشق همدیگن

اما از هم خبری ندارن

تا مدتی قبل گهگاهی از طریق واسطه از هم خبردار میشدند اما این جریان هم قطع میشه

علاقه بینشون زیاد میشه و فاصله بینشون کم نمیشه

دوستم هم خیلی بهش علاقه داره

از من پرسید منتظرش بمونم ؟؟؟

 من گفتم منتظرش بمون اما نذار انتظارت طوری بشه که زندگیت مختل بشه

بعد هم ازش اجازه گرفتم و جریانشو اینجا مینویسم

دوست دارم شما هم پیشنهادتونو در این مورد بگید

آیا منتظرش بموووووونه ؟؟؟؟ 

                                                             يه درد دل كوچولو

احساس مي كنم ديگه احتياجي به نوشتن خاطرات و يا درد دل هام ندارم؛

 آخه ديگه توي زندگيم داستان و خاطره ي شادي ندارم ، هرچي هست داستان جدائي ها  و تنهائي هاست.

 واقعاً قراره زندگي من همينجوري بمونه و هيچ تغييري نكنه!؟

 ديگه حتي از حرف هاي ديگران هم بدم مياد،چون نگاهشون نسبت به  من،تحقيرآميزه،از ترحم بدم مياد...

كاش مي دونستم جرمم توي اين دنيا چيه؟چرا هميشه مجازات ميشم؟چرا كسي دوستم نداره؟ ويا اگر هم دوستم داره من دوستش ندارم!

دلم مي خواد همه ي غم ها و درد هاي گذشتمو با وجود يه آغوش،آره...يه آغوشي كه بتونم درون اون شادي و آرامشو حس كنم! "چه واژه هاي غريبي(شادي و آرامش)،خيلي وقته كه سراغي از من نمي گيرن..."

هر كس براي رسيدن به يه هدف مشخصي به اين زندگي ادامه ميده، ولي من چي؟ من تو اين زندگي دنبال چي ميگردم؟

به دنبال چه هدفي دارم ادامه مي دم؟از اين زندگي چي مي خوام...؟ باز هم نميدونم...!

"آره...هدفمو پيدا كردم...اون آغوش رو با شادي ها و آرامشش پيدا كردم...فهميدم از زندگي چي مي خوام...من دوست داشتنو مي خوام ،عشقمو مي خوام...آره اوني كه مي تونه زندگيمو هدفمند كنه و دوست داشتنو بهم ياد بده پيدا شدم..."

يكي پيدا شده كه احساس مي كنم مي تونم بهش تكيه كنم...مي تونه كمكم كنه...مي تونه شادي و عشقو به دل پاره پاره و زخميم بر گردونه... مي تونم تو آغوشش با شادي و آرامش آشتي كنم... تنها ترين همدمم،همه كسم...

اميدوارم تا حالا متوجه شده باشه كه چقدر دوسش دارم...چون نمي تونم اونجوري كه بايد احساسمو بهش نشون بدم...

كاش ميشد

كاش روزگار سر ناسازگاري را با من نداشت .كاش سرنوشت كمي با من مدارا ميكرد كاش صبرم بيشتر از اينها بود.

كاش ميتوانستم فراموشت كنم كاش ميتوانستم زخم نا مهربانيت را از ياد ببرم.

كاش امشب ......!!!!كمي با من مهربانتر بودي؟

شبها كه پلكهايم را بر هم مي نهم تا با يادت شب را صبح كنم مي دانم در آن لحظه تو با ياد ديگري پلك بر هم ميگذاري و با نامش از خواب بر مي خيزي.

هميشه رسم روزگار چنين بوده رسم عاشقي اين بوده تا دوستش نداري دوستت دارد و از پي تو مي آيد تا عاشقت كند اما همينكه عاشقش ميشوي او عاشق ديگري ميشود و ديگر دوستت ندارد.

چه قدر زجر آوره ساعتهايي كه او با ديگري دست در دست ديگري همگام با اوخنده كنان از كنارت بگذرند و او حتي تو را نبيند و اگر ببيند تو را نمي شناسد ؟؟؟چه لحظات زجر آوري!!!

 وتو به خانه برمي گردي با يك دنيا سوال و اما و اگر ها ,,,,و تنها درون خانه تاريك تنهايي گوشه اي به يادش باشي با خاطراتش تا تلخي نبودنش را با شيريني اخمهايش و شهد لبانش در هم مي آميزي.

آن هنگام كه با ديگري در حال گفتگويي آيا لحظه اي مرا به ياد مي آوري آيا به يادت مي افتد تنها تكيه گاه كسي هستي كه از نبودنت هميشه رنج كشيده و تو در سخت ترين شرايط تنهايش گذاشته اي و رهايش كردي.

آن هنگام كه به چشمانش نگاه مي كني  آيا به ياد چشمان منتظرم مي افتي كه ساعتهاست در انتظار توست!!

آن هنگام كه دستانش را در دستانت مي فشاري آيا لحظه اي به ياد دستانم مي افتي كه از غصه نبودنت زرد و پ‍ژمرده شده ...

آن هنگام كه سر بر شانه هايت نهاده و بر شانه هايت تكيه كرده آيا شانه هاي را به ياد مي آوري كه از نبودن تو شكسته شده !!

هنگامي كه بدنش را با سر انگشتانت لمس مي كني آيا به ياد بدني مي افتي كه از نبودن نوازشهايت  پوسيده...

مي دانم آنقدر مدهوش و ديوانه اش هستي كه ديگر عشق من در مقابلش رنگ باخته اما براي يك بار هم كه شده از خودت سوال كرده اي كدام يك وفا دارتر است ؟؟؟كدام يك عشقش واقعي تر است ؟؟؟

يك بار از خودت بپرس ؟ تنها يك بار....

  مي آيند.... مي مانند.... عادت مي دهند.... ومي روند.

  وتو در خود مي ماني و تو تنها مي ماني

  راستي نگفتي رسم تونيز چنين است؟.... مثل همه فلاني ها....؟


  اگر کلمه دوستت دارم قيام عليه بندهاي ميان من و توست اگر کلمه   دوستت دارم راضي کننده و تسکين دهنده قلب هاست اگر کلمه   دوستت دارم پايان همه جدايي هاست اگر کلمه دوستت دارم نشانگر عشق راستين من به توست اگر کلمه دوستت دارم کليد زندان من و   توست پس با تمام وجود فرياد ميزنم دوستت دارم

   نظر یادتون نره

پیشاپیش عید نوروز و شروع سال 1391 رو به همتون تبریک می گم

تا کی عاشق باشم و از عشقم دور ؟

تا کی اسیر تنهایی هایم باشم و از یارم دور .....؟

تا کی باید به خاطر دوری تو اشک بریزم و حسرت آن

دستهای گرمت را بکشم...؟

تا کی باید از خدای خویش التماس کنم تا تو را به 

 نزدیک و نزدیک تر کندتا بتوانم تو را در آغوش بگیرم؟...

تا کی باید صدای غم انگیز آواز مرغ عشق را بشنوم

و دلم برایت تنگ شود؟ تا کی باید غروب پر درد

عاشقی را ببینم و دلم بگیرد!

تا کی باید تنهایی به خورشیدی که آرام آرام به پشت

کوه ها می رود را نگاه کنم و

تا کی باید لحظه ها و ثانیه ها را یکی یکی بشمارم تا

لحظه دیدار با تو فرا رسد؟ خسته ام !

یک خسته دلشکسته عاشق بی سر پناه.... عاشقم !

یک عاشق دیوانه سر به هوا .....

تا کی باید کنج اتاق خلوت دلم بنشینم و با قلم و کاغذ

درد دل کنم؟...

تا کی باید دلم را به فرداها خوش کنم و پیش خود

بگویم آری فردا وقت رسیدن است!

تا کی باید در سرزمین عشاق سر به زیر باشم و

چشمهای خیسم را از دیگران پنهان کنم؟

تا کی باید بگویم که عاشقم ، ولی یک عاشق تنها ،

عاشقی که معشوقش در کنارش نیست!

تا کی باید به انتظارت زیر باران بنشینم و همراه با

آسمان بنالم و ببارم....

و تا کی باید با دستهای خالی ، با آغوش سرد ، با دلی

خالی از آرزو و امید ، با چشمانی خیس و شاکی زندگی کنم؟

*آری تا کــــــــــی باید تنها صدای

مهربان تو را بشنوم

ولی در کنار تو نباشم *

کـــــــــاش خدا ما رو به هم برسونه

دلم گرفته

سلام به همه ی دوستان گلم ببخشید دیر اومدم امیدوارم حاله همتون خوب باشه این روزا زیاد حالم خوب

نیست خیلی دلم گرفته از ادما ولی مهم نیست انشا الله جبران این چند روزه نبودنمو میکنم فقط نظر یادتون نره

 

دلم گرفت

دلم گرفت از این روزها از این روزهای بی نشون

از این همه در به دری از گردش چرخ زمون

دلم گرفت از ادما از آدمای مهربون

از این مترسکهای بد از همدلهای همزبون

تو هم که بی صدا شدی آهای خدای آسمون

آهای خدای عاشقا توئی فقط دلخوشیمون

آره دلم خیلی پره از غمهای رنگ و و وارنگ

از جمله دوست دارم دروغهای خیلی قشنگ

دلم گرفت از این روزها از ادما از آدمای نامهربون

از تو که با ما نبودی از اون خدای آسمون از اون خدای آسمون

چيه چيزي شده؟ چرا ساكتي؟

شهریست در کنار آن شط پر خروش

با نخلهای در هم و شبهای پر ز نور

 
شهریست در کناره آن شط و قلب من

آنجا اسیر پنجه یک عشق پر غرور

شهریست در کناره آن شط که سالهاست

آغوش خود به روی من و او گشوده است

بر ماسه های ساحل و در سایه های نخل

او بوسه ها ز چشم و لب من ربوده است

آن ماه دیده است که من نرم کرده ام

با جادوی محبت خود قلب سنگ او

آن ماه دیده است که لرزیده اشک شوق

در آن دو چشم وحشی و بیگانه رنگ او

 ما رفته ایم در دل شبهای ماهتاب

با قایقی به سینه امواج بیکران

بشکفته در سکوت پریشان نیمه شب

بر بزم ما نگاه سپید ستارگان

بر دامنم غنوده چو طفلی و من ز مهر

بوسیده ام دو دیده در خواب رفته را

در کام موج دامنم افتاده است و او

بیرون کشیده دامن در آب رفته را

کنون منم که در دل این خلوت و سکوت

ای شهر پر خروش ترا یاد میکنم

دل بسته ام به او و تو او را عزیز دار

من با خیال او دل خود شاد میکنم

مهمانی شمع ها

 

چهار شمع به آرامی می سوختند، محیط آن قدر ساکت بود که می شد صدای صحبت آنها را شنید.اولین شمع گفت: « من صلح هستم، هیچ کس نمی تواند مرا همیشه روشن نگه دارد. فکر می کنم که به زودی خاموش شوم. هنوز حرف شمع صلح تمام نشده بود که شعله آن کم و بعد خاموش شد. »
شمع دوم گفت: « من ایمان هستم، واقعا انگار کسی به من نیازی ندارد برای همین من دیگر رعبتی ندارم که بیشتر از این روشن بمانم . » حرف شمع ایمان که تمام شد ،نسیم ملایمی وزیدو آن را خاموش کرد.
وقتی نوبت به سومین شمع رسید با اندوه کفت: « من عشق هستم توانایی آن را ندارم که روشن بمانم، چون مردم مرا به کناری انداخته اند و اهمیتم را نمی فهمند، آها حتی فراموش کرده اند که به نزدیکترین کسان خود محبت کنند و عشق بورزند. » پس شمع عشق هم بی درنگ خاموش شد . کودکی وارد اتاق شد و دید که سه شمع دیگر نمی سوزند. او گفت: « شما که می خواستید تا آخرین لحظه روشن بمانید، پس چرا دیگر نمی سوزید؟» چهارمین شمع گفت: « نگران نباشد، تا وقتی من روشن هستم، به کمک هم می توانیم شمع های دیگر را روشن کنیم. من امید هستم. » چشمان کودک درخشید، شمع امید را برداشت و بقیه شمع ها را روشن کرد.
بنابر این شعله امید هرگز نباید خاموش شود. ما باید همیشه امید و ایمان و صلح و عشق را در وجود خود حفظ کنیم.

رفتی گلم...؟

یه روز تو خونه ی دلم

سرنزده یکی اومد

محو نگاش شدم حالا

گفتم اومد گفتم اومد

چه روزگار خوبی بود

یکی شدم با اون نگاش

هرچی می گفتم می دونست

از غصه های روزگار

دیوونه ی نگاش شدم

فدای اون چشاش شدم

تموم هستیمو دادم

خیره به جای پاش شدم

یکدفعه پنهون شد و رفت

زندگی زندون شد و رفت

میون گرمای دلم

برف زمستون شد و رفت

هیچ وقت به التماس چشمانت نه نگو

بیا به تنهاییم

تا تمام عشق را بخندانیم و

بهار را پر رنگ تر نفس بکشیم

فقط پر و بالی از عشق می خواهیم

                                می آیی؟؟؟

شبی با بید می رقصم، شبی با باد می جنگم
که چون شب‌بو به وقت صبح، من بسیار دلتنگم

مرا چون آینه هر کس به کیش خود پندارد
و الّا من چو می با مست و هشیار یکرنگم

شبی در گوشه ی محراب قدری ربّنا خواندم
همان یک بار تار موی یار افتاد در چنگم

اگر دنیا مرا چندی برقصاند ملالی نیست
که من گریانده‌ام یک عمر دنیا را به آهنگم

به خاطر بسپریدم دشمنان! چون نام من عشق است
فراموشم کنید ای دوستان! من مایۀ ننگم

“مرا چشمان دل سنگی به خاک تیره بنشانید”
همین یک جمله را با سرمه بنویسید بر سنگم